Vandaag is het Blue Monday, of in het geval van Qollega Thomas Donders: CoolBlue Monday. Vorig jaar startte hij als freelancer, maar door corona liepen zijn eerste maanden totaal anders dan gepland. In plaats van bij de pakken neer te zitten, besloot hij ze te gaan bezorgen op een knalblauwe Coolblue bakfiets. Uiteraard niet wat hij voor ogen had, maar toch bleek deze onverwachte bijbaan ook z’n positieve kanten te hebben. Lees hieronder zijn verhaal en krijg direct een gratis spoedcursus omgaan met tegenslagen.
Vol goede moed naar de Kamer van Koophandel
Eind februari vorig jaar schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel als freelance creative copywriter. Drie weken later kondigde premier Rutte zijn inmiddels beruchte intelligente lockdown aan en kwam de Nederlandse economie harder tot stilstand dan de Coolblue bakfiets waar ik een tijdje later op zou rijden.
Als je me die dag had gevraagd hoe het komende jaar er qua werk uit zou zien had ik je alles verteld, behalve dat wat er daadwerkelijk gebeurde. Ik kreeg, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, een groot stuk humble pie geserveerd. Geen geplande welvaartstaart, maar een gedwongen lesje nederigheid.
Nu, een klein jaar later, is het wellicht een mooi moment om te delen over mijn onstuimige eerste periode als zelfstandige. Leerzaam? Misschien. Inspiratief? Geen idee. Maar als niets anders, is het in ieder geval een persoonlijk verhaal over de lastige tijden waarin we leven. Want Corona is niet makkelijk, en lijkt ondanks de gestarte vaccinaties ook nog wel even te duren.
Een humble pie
Een humble pie dus, ofwel een stukje nederigheid: ‘een houding of eigenschap die zich kenmerkt door weinig te eisen en zichzelf niet op de voorgrond te plaatsen’. Ha. Moet je net bij mij zijn. Als een echte millennial vond ik het niet meer leuk op mijn werk, wilde ik meer vrijheid en minder mensen die me vertelden wat te doen, maar wilde ik wel hetzelfde blijven verdienen.
Jij hebt even niks te willen zei het universum.
Corona kwam en mijn timing om voor mezelf te beginnen bleek op z’n zachtst gezegd onfortuinlijk. Het gevolg: veel tegenvallers, weinig werk en een financiële buffer bedoeld voor noodgevallen, die er in rap tempo doorheen ging aan vaste lasten.
Plottwist in the making
Ik moest iets, want (en ik wacht al heel mijn leven om dit een keer te mogen zeggen) er moet nu eenmaal brood op de plank. Met een dichte horeca en een massaal thuiswerkprotocol zag ik eigenlijk nog maar één branche geschikt voor een tijdelijke en direct beschikbare bijbaan: good old bezorgdiensten.
Een mailtje en Zoom-meeting later was het geregeld en dus zat ik van de één op andere week niet achter mijn bureau, maar op een knalblauwe Coolblue bakfiets vol blenders, waterkokers en overpriced Apple AirPods.
Aardige plottwist.
Ik ging van klagen over de lunch omdat er geen vers brood of eetrijpe avocado’s waren, naar ’s ochtends om 06:15u op moeten staan om mijn eigen ingevroren boterhammen te smeren. Ik ging van zelf mogen weten waar en wanneer ik mijn werk deed, naar een in- en uitkloksysteem die tot op de minuut nauwkeurig je aanwezigheid bijhoudt. En ik ging van een riant salaris en het interviewen van Coolblue CEO Pieter Zwart, naar voor tien euro per uur door de regen pakketjes bezorgen voor diezelfde Zwart waarvan ik nu begrijp hoe hij al die miljoenen heeft verdiend (grapje baas).
Hier Thomas, take a piece of this humble pie.
Gelukkig, en ik had dit stuk waarschijnlijk ook niet kunnen schrijven als het niet zo was, is er een silver lining. Meerdere zelfs:
Silver lining #1: Tegenslag is een ideale graadmeter
Allereerst laat tegenslag je onomwonden inzien of de keuze die je hebt gemaakt de juiste is. In mijn geval: past een freelance leven me beter dan loondienst. Als je noodgedwongen een minimum betalend bijbaantje moet nemen en nog steeds geen spijt hebt, weet je in ieder geval dat je op het juiste pad zit (vraag het me over een half jaar nog een keer en ik denk er wellicht anders over, maar voor nu is het goed).
Silver lining #2: Je krijgt een gratis ‘Einstein opportunity’
Ook geeft ‘simpel werk’ je de Einstein opportunity. Simpel werk, liefst in combinatie met alleen zijn, geeft tijd om na te denken zonder afleiding, en dan ontstaan briljante ideeën, zoals de revolutionaire theorieën die Einstein bedacht tijdens zijn eenvoudige baantje als patent clerk voor een octrooibureau.
Silver lining #3: Angst? Er is geen angst
Als laatste neemt het angst weg. Want als ik één argument had om niet te gaan freelancen was het: ‘Wat nou als er niet voldoende opdrachten binnenkomen? Wat nou als het misgaat?’ Is het een soort van misgegaan? Ja. Is dit erg? Nee. Uiteindelijk verzin je wel iets, leer je te dealen met de situatie en brengt het in het beste geval zelfs alleen maar meer creativiteit naar boven (deze column schreef ik bijvoorbeeld gisteren in mijn hoofd op mijn bezorgroute naar Ouderkerk a/d Amstel).
Oh, en minimumloon heeft trouwens één voordeel: hoe minder je verdient hoe minder belasting je betaalt dus als je je oude tarief toepast op je nieuwe salaris valt je nettoloon ineens reuze mee. Thumbs up.
Qollega Thomas Donders is freelance creative en copywriter en schrijft op zijn LinkedIn over woorden, werk en wereld. Onze Qollega’s zijn bijzondere mensen. We delen onze successen, vieren onze faalverhalen en leren elke dag van elkaar. Heb jij zin om in 2021 keihard te vlammen en in een warm bad van andere creatieve freelancers terecht te komen? Kijk eens of het membership wat voor jou is. Of meld je even aan voor de wekelijkse #freelancefriday online koffietjes in onze eventkalender waarbij we je alles vertellen over het membership. Dat is gratis, vrijblijvend en vooral vet gezellig! ☕️