Door Qollega Joep Drummen
Graag zou ik stoer zeggen dat Adnight één groot zwart gat voor me was waar Stephen Hawking U tegen zou knipperen. Maar ik weet bijna alles nog. En dat is maar goed ook, want Adnight is een verrijking voor de creatieve industrie in Amsterdam. Je kunt in je eigen tempo rondkijken bij 50 bureaus die hun best doen om goed voor de nacht te komen.
Ik begon de open avond voor een dichte deur. Soho House achter de Dam was helemaal vol. Dan maar polsbandjes scoren buiten in de rij. Op naar reclamebureau Alfred. Daar was het thema Beestenboel en de bierkoelkast was omgedoopt tot drinkplaats. Een millenial daagde me uit voor een bierspel. Of ik hem, maar dat weet je na een verloren bierspelletje niet meer. De sfeer zat er lekker in bij Alfred, maar ik wilde meer zien vannacht.
Na een rondje bekenden knuffelen bij TBWA\Neboko ging ik naar Dept. Daar was het nog drukker dan bij Alfred. Ik had het gevoel dat ik bij Dept in een Adidas commercial terecht was gekomen. Hier gebeurt het. Althans, zo lijkt het. En hier werd niet alleen gedanst, maar ook veel gepraat. Zelfs offline.
… Even dacht ik terug aan vorige week. Ik had me voorgenomen sowieso naar Soundcircus te gaan, want daar was ‘3D augemented triggered audio’. Ik weet niet hoe het met jou is, maar als ik zoiets lees dan wil ik het ook horen. En natuurlijk moest ik naar Accenture Interactive, want daar gaan robots ook heen. En MediaMonks, daar MOET je heen duhuh. Maar het werd de Schinkel. Die ouwe vertrouwde Schinkel. Ondertussen trok een knap meisje aan m’n arm. ‘Hey Joep! Wist jij dat je mijn Tinderprofiel ooit hebt ingevuld?! Vet veel reacties! Wel veel leipo’s. Geeft niks’.
Hard cut.
Op de fiets naar het eindfeest in Paradiso. Als je in een creatieve colonne door het Vondelpark suist, dan voel je dat de creatieve industrie springlevend is. De reclame is dood! Lang leve de reclame!
Paradiso is nog steeds hetzelfde. Mooi idee dat grote namen hier gestaan hebben; Floyd, Nirvana, Bowie, Stamenkovits, Koopal, Bijlstra. Nu stond WeTranfer aan de schuiven. En dan klinkt het altijd heerlijk. In de hoek bij het podium begonnen ineens m’n vadergevoelens in te kicken. Ik vond het mooi geweest, ook al stond de halve dansvloer te twerken. Volgend jaar zeker weer. Nu elektrisch naar Noord. Daar schijnt het trouwens he-le-maal te gebeuren.
“Als je in een creatieve colonne door het Vondelpark suist, dan voel je dat de creatieve industrie springlevend is”
— JOEP DRUMMEN
